Toverwoord: efficiency

Stel je eens voor dat wij in Nederland een wolkenkrabber gaan bouwen. Geen gekke gedachte, het gebeurt vaak genoeg. Wat er dan gebeurd is dat bij grondniveau enkele bouwvakkers ter plaatste aan de slag gaan met klein- en groot gereedschap. Iedereen heeft zijn eigen gereedschapssetje en voor de grote klussen is er een graafmachine ter plaatse. Als het hoger wordt, laten we een kraan aanrukken om de bouwvakkers op hoogte van materiaal te voorzien. Hier in Japan gaat dat behoorlijk anders. Op elke hoek van de uitgezette bouwvorm is een kleine kraan en een kleine graafmachine te vinden. Bij het opbouwen van een verdieping zijn er zo al snel 10 kleine werkmachines aanwezig om zo goed mogelijk het te doene werk te verspreiden.

Het toverwoord hier is überhaupt efficiency. Alles is erop bedacht zo efficient mogelijk te werken. Zijn het geen apparaten dan zijn het wel de handelingen van de mens. Koste noch moeite worden gespaard om een zo optimaal mogelijk resultaat te garanderen. Er staat op iedere straathoek bijvoorbeeld wel twee drankautomaten. Zo spaar je lelijke kiosken op de straat uit en hoef je alleen maar Y120 (c.a. 1 euro) in de automaat te doen om jezelf te koelen. Spaart kosten, spaart mensen.

Wat echter nog het meeste opvalt is de civile bouw van de stad. Ja het is een grote hectische mensenmassa, maar alles is verdacht overzichtelijk en logisch geregeld. Bovendien kom je op de meest mooie plekken grote parken en tempels tegen. Een voorbeeld is te zien hieronder, waar ze de stad letterlijk om de tempel en het bladenveld hebben gebouwd. Het levert bijzondere plaatjes op.


Tegen al deze klassieke zaken steekt het eiland Daiba behoorlijk af. Oorspronkelijk aangelegd als barricade tijdens de oorlog, is het nu een bakermat van de televisieindustrie en innovatie. Zo is hier het Tokyo Wetenschapsmuseum waar de meest bizarre en onvoorstelbare ontwikkelingen te zien zijn. Ook dat levert mooie plaatjes op, zoals met deze gigantische LCD-replica van de aarde.


En dan heb je uiteindelijk ook nog de bakermat van de Japanse cultuurverspreiding; de games. In Tokyo is er een hele wijk puur gericht op gaming. Midden in de felgekleurde winkelstraten lopen de knapste meisjes in de meest debiele jurkjes folders uit te delen aan de passerende jongens (foto is in de planning). De hele wijk hangt vol met kleuren en schreeuwende teksten. Aan ieder winkeltje komt er wel een ander wanstaltig geluid van een of ander zingende tiener. Hierbij vergeleken is het winkelcentrum van Rotterdam zo stil als een Zeelands dorp op zondagochtend.


Tokyo heeft overigens wel heel erg veel weg van Rotterdam, maar op één belangrijk aspect verschilt het enorm. Er mogen dan wel enorm verschillende werelden in deze stad samenkomen, alles is overduidelijk één geheel.


Pictures by Tim Stapelkamp