Warm maar lekker op!

De Kuip wordt vervangen. Het enige voetbalstadion waar ik ooit in mijn leven een wedstrijd heb meegemaakt gaat binnenkort tegen de vlakte en er komt een futuristisch stadion voor terug. Het moet gezegd, het ontwerp is schitterend. Het doet me op een of andere manier denken aan een set gestapelde borden uit de IKEA Smarta-serie.

Daarbij presenteerde Eneco gisteren een leuk boekje over de nieuwe Kuip waarin zij claimen dat het stadion klimaatneutraal kan. Dat is een leugen. Je merkte het allereerst aan het interview met een voorlichter van Eneco bij de NOS. Nadat hij had geclaimd dat de Kuip 60% kon besparen merkte de journalist scherp op dat 60% niet klimaatneutraal is. Het enige wat de voorlichter daarop te melden had was dat ze een plan hadden met een windmolen.

Het spijt me, maar dat gaat niet werken. Ik ben er van overtuigd dat de bobo's bij Eneco een goed stel functionerende hersens hebben en dat ze bovendien in staat zijn om deze op een verantwoorde manier in te zetten, maar ze moeten toch wel een behoorlijk windje veroorzaken wil je 40% van de energie voor een voetbalstadion uit een setje windmolens toveren. Dat lukt misschien in een week als deze, maar dan hebben we er nog 51 per jaar. Of gaan ze de volledige opbrengst van hun windmolenpark in de Noordzee gebruiken om de slagbomen van de parkeergarage van peut te voorzien?

Nu snap ik dat ze bij Eneco over al deze problemen goed hebben nagedacht en dat ze hun ideeën op drie schitterende a4-tjes hebben overhandigd. Het zal ook best gaan lukken. Maar dan nog steeds is de Kuip niet klimaatneutraal. Waar komt het cement vandaan? Hoe produceren ze de stoeltjes? Wie teelt de grasmat? Hoe word de koffie gezet tijdens wedstrijden? Wat heeft de bestuursvoorzitter van Eneco gegeten terwijl hij aan zijn rekensommetjes werkte? Gebruiken de medewerkers Page of Lotus toiletpapier? Het klinkt zeurderig (en is het ook), maar als je claimt dat je een klimaatneutraal of Cradle-to-Cradle product/ontwerp neerzet, moet je op dat soort dingen letten.

Feitelijk gezien is iedereen die roept een milieuvriendelijk product gebouwd te hebben een enorme leugenaar. Waar komen de accu's in jouw verschrikkelijke Pruis vandaan? Hoe wordt het staal geproduceerd van een Fisker Karma? Zorgt je Bluetooth-verbinding met je HTC niet voor extra accuverlies, waardoor je de telefoon sneller op moet laden? Dat kost toch een Chileense mijnwerker per jaar.

Het antwoord op alle bovenstaande vragen is een simpele "ja". Het antwoord op de volgende vraag is echter een duidelijke "nee". Al zouden ze de Kuip optrekken uit ivoor en zijn de stoelen afgewerkt met drie lagen puur steenkool, het interesseert me geen fluit. Klimaatverandering is absoluut aan het gebeuren, maar de contributie van de mens is zo enorm klein, dat het vrijwel niets uitmaakt of we een CR-Z of CL65AMG rijden.

Sterker; koop allemaal a.u.b. een Ferrari 458! Die zijn én "schadelijk" voor het milieu én vliegen spontaan in de fik. "Schadelijk" bij productie, "schadelijk" tijdens het rijden en "schadelijk" tijdens afdanking. Nederland zal veranderen in een heerlijk tropisch land met palmbomen, witte stranden en een coctailbar elke veertig meter. Mensen met witte tanden reiken je halve kokossen aan en iedereen loopt in een rustig tempo door de zee, terwijl kinderen vliegeren en zandkastelen bouwen. Ik kom daar dan heerlijk voorbij in mijn Fiat Barchetta en geniet van het weer, de omgeving en het leven.

Het probleem is alleen dat vrijwel niemand een Ferrari 458 heeft. Dus tot die tijd bereid ik m'n Bootje voor op de dagen die komen gaan.

Maar schiet wel een beetje op a.u.b...

Goede ingrediënten maken nog geen lekkere maaltijd

Het moge bekend zijn dat ik een gruwelijke hekel heb aan alles wat met Amsterdam te maken heeft. Dan bedoel ik ook alles; de mensen, de stad, de grachten. Ik vind het verschrikkelijk. Waarom weet ik niet, maar de hele stad ademt een sfeer die mij simpelweg niet aanstaat. Niet voor niets ben ik al drie jaar niet voorbij het bordje Schiphol gekomen.

Het grootste probleem met Amsterdam zijn in mijn optiek de Amsterdammers zelf. De asocialiteit en arrogantie die deze mensen uitstralen en beheersen is simpelweg verschrikkelijk. Iemand die je niet in laat voegen op de snelweg is gegarandeerd een Amsterdammer. Het meest belangrijke bewijs van de verrotting van Amsterdam is wat mij betreft te vinden in het journaal. Waar worden alle topcriminelen geliquideerd...?

Een tweede broeikas van irritatie is als er iets niet goed geregeld is. Hier hebben we allemaal geregeld last van. Bij een bezoek bij het gemeentekantoor bijvoorbeeld. Daar wil je per definitie al niet zijn, maar als je dan ook nog eens een uur moet wachten zodat een bejaarde je bij het verlengen van je paspoort, je kan vertellen dat je volgens de wet niet meer bestaat. Bij het gemeentekantoor werken alleen maar mensen die de hele dag geen zier te doen hebben en tijdens hun wekelijkse verzetje besluiten iedereen af te zeiken.

Daar ben ik voor; doe gewoon je werk.

Over de organisatie van de Love Parade zullen we het in dit verband maar niet hebben, ook al blijft de vraag rijzen wie er in godesnaam heeft bedacht dat er zoveel mensen over zo'n klein pad kunnen? Het hele Nederlande wegennetwerk lijkt ontworpen door de organisatoren van het dancefeest, maar wat werkelijk álles sloeg, was afgelopen donderdag.

Eens in de vijf jaar worden er een setje voertuigen afgestoft en volgepurd van IJmuiden naar Amsterdam. Dit trekt een aantal bezoekers. Dan heb je ook nog het drijvende bejaardenvervoer wat een setje 65-plussers kwam lozen. Na anderhalve week uit het bejaardentehuis willen 2500 mensen weer naar huis en dat gaf de gemeente Amsterdam een probleem. Hoe ga je namelijk alle bezoekers van de Float-in en de bejaarde pick-up soepeltjes naar eenzelfde plek vervoeren?

Dat is totaal niet gelukt. In plaats van één uur reistijd werd het 2,5 uur voordat de containerterminal in Amsterdam bereikt werd. Het was verschrikkelijk. Tientallen taxi's, vrachtwagens met opgefokte Amsterdamse asocialen, 45km-karretjes en een eenbaans industrieterrein zijn niet de meest ideale ingrediënten voor een smakelijk broodje bacon. En dat terwijl de ingrediënten voor een goede toestroom absoluut aanwezig zijn. Vijfbaans snelwegen, een enorm terrein waar de taxi's kunnen parkeren, veel medewerkers en bovenal veel lantaarnpalen waar borden op bevestigd kunnen worden. Al deze ingrediënten had de organisatie tot hun beschikking, maar ze wisten er een puinhoop van te maken.

Dat brengt mij op het eigenlijke onderwerp van deze week; mijn vervoer van de afgelopen periode. Dit was een nieuwe Lancia Delta diesel automaat. Een beeldschone auto om te zien, zit voor een Italiaanse auto perfect in elkaar en is mooi gedetailleerd. De diesel is krachtig zat en hij is ruim en comfortabel genoeg om alle misbruikte kinderen uit een Belgische kelder te redden. Er is echter één punt aan de Delta wat ervoor zorgt dat ik me tijdens het rijden continu heb geïrriteerd; de automaat. Dit is er een van het semi-automatische type met verstandelijke beperking.

Nu heb ik eens gereden in een SEAT Altea met DSG-versnellingsbak en dat was een heerlijkheid. Soepel, snel en hij zat altijd in de versnelling die je wilde. De Delta is precies het tegenovergestelde. In de file schakelt hij op bij 1100 toeren en dat is gewoon te vroeg. Iedere keer als hij schakelt naar twee houdt hij bovendien enorm in en op het moment dat je in twee zit, kan je weer remmen omdat je nu eenmaal in de file staat. Die houden geen constante snelheid aan. Het erge is nog dat de auto ook daadwerkelijk wéét dat je in de file staat. Normaal schakelt hij namelijk pas bij 2800 toeren. En áls het ding al schakelt, doet hij er minimaal 5 seconden over.

Iedere keer als ik in de auto stap heb ik het idee dat hij zoveel fijner zou zijn geweest met een handbak. Zou je daarmee kunnen leven? Iedere keer als je uit het raam kijkt zie je een beeldschone compositie van metaal en kunststof, maar je weet vanbinnen dat hij niet zo goed is als hij had kúnnen zijn. Alleen omdat je een automaat hebt besteld.

Goede ingrediënten maken nog geen lekkere maaltijd.

Schiet op!

Dames en heren; we hebben een nieuwe Michael Jackson!!! Tromgeroffel, trompetten en duizend blije kinderen. Het blijkt Caro Emerald te zijn. Geen gebleekte, neusloze pedofiel, maar een gezellige, Nederlandse zanglerares. Niemand had voor dit jaar van haar gehoord, maar nu is ze wereldberoemd in Nederland (is dat mogelijk?). Leuk voor haar en leuk voor ons. Maakt ze hopenlijk wat meer haast met haar nieuwe cd.

Wachten is nooit leuk. Zoals het wachten op het nieuwe kabinet. Wachten bij het bloedprikken omdat alle bejaarden op het vroegst mogelijke punt voor de deur gaan zitten terwijl werkende mensen wél een andere, nuttige bestemming hebben dan het crematorium. Wachten in de rij voor een attractie in een of ander "pret"park. Of in de file.

De file is met enige zekerheid de meest nutteloze tijdsperiode van de dag. Zeker als je terug komt van je werk, of op tijd bij een vergadering wilt zijn. En wat te denken van de trip naar de vakantiebestemming. Drie kinderen op de achterbank die elkaar systematisch om zeep proberen te helpen met puzzelboeken en knuffelbeesten sta je heerlijk tegen de achterkant van een Peugeot 307 te kijken. Alleen al door dat laatste schrikbeeld ben ik 4 jaar niet op vakantie geweest.

Geen grap.

Het probleem met op vakantie gaan in het hoogseizoen is simpelweg de reis. Er gaan te veel mensen op pad, zoveel zelfs dat de ANWB niet meer kan voorspellen wanneer de drukke dagen zijn. Iedere dag is tegenwoordig druk. Geen klacht; een observatie. Het moge duidelijk zijn dat ik graag autorij, maar aangezien niemand voor zijn plezier in de file staat, ben je genoodzaakt naar een shitload aan chagrijnige gezichten te kijken.

Als iedereen wat vrolijker kijkt, is die file echt zo rot niet meer. Dat juist ik dit moet zeggen...

Het is best grappig om de gewoontes van de file-bestuurders te bekijken. Mensen peuteren in hun neus, verorberen enkele Big Tasty's of luisteren gebiologeerd naar de radio. Niets mis mee, op 3FM is er altijd wel wat leuks te horen, maar toch vraagt iedereen zich onwillekeurig af waarom ze überhaupt in de rij staan. Oké het is druk, veel mensen op de weg. Maar waarom betekent dat gelijk dat iedereen met een sukkelgang over de snelweg rijdt? Het mag dan nog wel druk zijn; als iedereen 100 rijdt is er toch niets aan de hand?

Het probleem zit hem denk ik in het feit dat iedereen met meerdere dingen tegelijk bezig is tijdens het rijden, of het nu file is of niet. Bellen, internetten, eigenaren van een Range Rover kunnen zelfs tv kijken, ookal kan ik me niet voorstellen dat iemand voor zijn plezier in de file de uitslag van Holland's Got Talent gaat zitten kijken.

De mens wordt teveel afgeleid tijdens het autorijden. Enorme billboards van een gephotoshopte Inge de Bruijn. Koeien. Ferrari's, Aston Martins, Lamborghini's. Brandjes. Wegwerkzaamheden. Of mijn favoriet; het uitlachen van geschaarde caravans. Mensen moeten vaart minderen en we staan vast.

Er is eigenlijk maar één oplossing mogelijk en Italië wijst ons daarin de weg. Het land van de pizza, pasta en seksistische premiers wordt nu ook het land van de snelheid. Het maximum is namelijk verhoogd naar 150 km/h en zoals we weten vanuit Duitsland, werkt dat ideaal in het oplossen van files. Het wegennet kan het aan en mensen zijn sneller op de plaats van bestemming. En hoewel de impact bij 150km/h heviger is als bij 120km/h, betekent dat wel dat alle Peugeot's en caravans het niet overleven.

Berlusconi is geniaal.

Vissen

Voor het eerst in een jaar of drie ben ik weer eens gaan vissen met een goede vriend. Niet dat ik kan vissen, maar een beetje slap ouwehoeren in de zon is niet verkeerd. Zoals altijd viel er geen geschubd wezen te spiesen en dus valt een groot deel van de dag samen te vatten in "kijken naar de omgeving" en "insecten pletten". Op zich is dat een prima daginvulling. Beetje zitten. Beetje kletsen. Af en toe eens kijken of er al iets gevangen is. Beetje zitten. Beetje kletsen. Wat duivenstront het water in gooien. Beetje zitten. Beetje kletsen. Feitelijk gezien doe je op zo'n dag werkelijk helemaal niets.

Er viel me echter iets op. Vaak zie je aan de kant van de sloot van die enorme grijze vogels zitten. Reigers. Deze vogels doen de hele dag hetzelfde als vissende mensen. Geen f*ck. Staan een beetje aan de kant te wachten tot het moment dat er een vis langskomt. Vangt het beest en vliegt ervandoor. En het rare is; nog nooit in de geschiedenis van de mensheid is iemand erachter gekomen waar die reiger naartoe gaat. Die beesten zijn alleen terug te vinden aan de kant van de sloot, of aan de rand van je vijver waar ze je prijswinnende kooikarpers staan te paneren.

Dus moet je je persoonlijke waterplas beveiligen met schrikdraad en aanvullende vuurwapens. Echter, dan hebben we nog het wonder van de kat. Deze wezens zijn in staat om hun achterwerk omhoog te richten en een precisiebombardement uit te voeren op het schrikdraad. De hoop houd het draad naar beneden en Tijger kan zich verheugen op dertig gangen sushi.

Je kunt nog beter als waarschuwing twee karkassen van die beesten in de vijver leggen.

Het voordeel wat onze vijver heeft is echter dat er iets te veel vissen in (zouden moeten) zitten, dus enige slachtoffers missen we niet zo snel. Bovendien zijn het allemaal simpele Lidl-vissen waar kraak nog smaak aan zit. Het is oranje en het beweegt, dat type. Ten tweede is onze vijver zo smerig dat een blik op het water genoeg is om je emotioneel te verplaatsen in Stevie Wonder. Je ziet geen ruk.

Als anti-vissen middel werkt dat prima, maar het is nogal zonde om iets te onderhouden op basis van speculatie. We weten namelijk niet meer of er überhaupt nog vissen in de plaatselijke Slufter rondzwemmen. En alle waterplanten en zuiveringsinstallaties werken niet, dus er zijn nog maar twee oplossingen mogelijk. Allereerst kunnen er vissen uit de vijver, maar dat is vergelijkbaar met het weggooien van je kinderen. Voor sommige mensen in ieder geval...

Tweede optie is het vervangen van het waterfilter. Dat zou dan de derde keer binnen een jaar zijn, wat geeft te denken over de kwaliteit van onze veel te dure waterpomp. Tegenwoordig is het namelijk vanzelfsprekend dat alles gewoon werkt en men er niet meer vanuit gaat dat andere mensen nog wel eens fouten maken. Die mensen zijn duidelijk niet helemaal klontjes. Talpa was een fout. Stella Gommans is een fout. Heck, zelfs Ferrari maakte een grove fout door naar die huilbaby te luisteren.

Met producten is het net zo. Tegenwoordig moet het gezegd dat producten steeds beter worden. Door de moordende concurrentiestrijd op werkelijk ieder gebied, of het nou elektronica of ondergoed is, stijgt het kwaliteitsniveau. Prima voor de consument, verschrikkelijk voor de medewerkers. Als je een fout maakt wordt je pertinent onthoofd.

Deze trend is begonnen in de jaren negentig. Toen de computersoftware zijn intrede deed kon men veel preciezer ontwerpen. Nu de software meer kan, kunnen de ontwerpers ook meer. Dat zie je terug in de auto's. Wulpser gevormd met degelijke techniek erachter. Zelfs onze nieuwe Italiaanse auto heeft op wat problemen met een zekering na, nog geen stap misgezet. Schril contrast met bijvoorbeeld de prijzen van de Formule 1 uit de jaren '50. Daar vielen de bekers tijdens de uitreiking al uit elkaar. De finishvlag desintegreerde het moment dat ermee gezwaaid werd. Het ziet er uitermate knullig uit, maar was typerend voor die tijd.

Vanaf de jaren zestig werden producten stapvoets verbeterd en opgewaardeerd tot de eerdergenoemde sprong in de jaren negentig. Mijn auto is van voor die sprong en dat is te merken. Hij start altijd, rijd comfortabel en is zuinig. De stoelen zitten heerlijk en de klapkoplampen blijven iets bijzonders (waarom hebben we die nu niet meer?). Probleem is alleen dat de verhouding koelvloeistof:benzine op ongeveer 5:1 staat, de stappenmotor dringend vervangen moet worden en de rechter koplamp bij elkaar gehouden wordt door tape.

Nu is dat in principe allemaal geen probleem maar het illustreert wel de enorme stappen die gezet zijn in de ontwikkeling van de auto. Peugeot blijft daar nog bij achter, maar verder is ieder volumemerk zo betrouwbaar als een steen. En net zo met elektronica en onderbroeken. Tegenwoordig zijn er al onderbroeken verkrijgbaar waarbij je remsporen worden geabsorbeerd door het textiel. Er is zelfs een auto uitgerust met een hemelbekleding die de nare ontploffinkjes van je achterwerk absorbeert.

Leuk als je hem tweedehands koopt.

De kunst van het vissen blijft echter altijd hetzelfde. De hengels worden verbeterd, maar er zijn nog steeds geen systemen om vissen naar boven te lokken. Nog geen netten die de vissen voor je opsporen. Geen hengels die aangeven waar je het beste in kunt gooien. De visser is dus veroordeeld tot het rustig wachten aan de waterkant, totdat het hengelalarm afgaat.

Niet alles heeft ontwikkeling nodig.