25-01-2011

We worden geholpen door imbicielen

Waarom gaan we nog naar de dokter? Het enige wat deze kwakzalvers te melden hebben is dat jouw verschijnselen "niet goed" zijn. Joh en Dries Roelvink gebruikt Steroïden... Ik zit hier niet voor niets; een gedegen antwoord hoef je tegenwoordig niet meer te verwachten. Vaak komt het erop neer dat, wanneer er ook daadwerkelijk iets aparts aan de hand is, er bloed geprikt moet worden, waarna je leeggelopen en blauw terug komt alleen om je te kunnen vertellen dat je ebola hebt. Daar waren we al achter; m'n oogkassen bloedden. Als het echt serieus lijkt wordt de patiënt echter direct doorgestuurd naar het ziekenhuis waar de (vaak) overvriendelijke zusters en broeders de huisarts in kwestie vervloeken voor het doorsturen van een simpel grieppatiëntje.

Als resultaat hiervan gaan we met z'n allen steeds minder naar de dokter; op enkele bejaarden na dan, die er een dagje uit van maken. Gevolg daarvan is dat iedereen de sigaar is als het kwaaltje uiteindelijk toch iets erger blijkt te zijn dan eerst gedacht. Gevolg; een zogenaamde pandemie van de Mexicaanse griep en een plotselinge verspreiding van Q-koorts.

Het probleem is duidelijk; door het ogenschijnlijk falen van doktoren en mensen met een dienstverlenende functie luisteren we er steeds minder naar. Het vervolg laat zich raden; als er daadwerkelijk iets is is er stront aan de knikker.

Dat brengt mij op de matrixborden. Ik forens iedere dag c.a. 160 kilometer met mijn roadstertje en het is onthutsend om te zien hoe vreselijk vaak de matrixborden voor niets staan te knipperen. Neem de overgang van de A16 naar de A15 bij Rotterdam-Zuid. Ik rijd daar normaal gesproken rond kwart voor zes, dik na de spits, maar de matrixborden knipperen onophoudelijk 50. Wat een onzin! Allereerst is het onnodig stroomverbruik, maar belangrijker, iedereen met ogen en/of zonder Peugeot redeneert simpelweg correct dat het helemaal nergens op slaat om op een 100-weg spontaan 50 te rijden. Er staat geen file. Er is geen ongeluk. Er is geen vrachtwagen met Litouwse schapenmelk gekanteld en er ligt ook geen omgevallen milieu op de weg. Niets. Gevolg; iedereen rijd lekker honderd.

Hoe vaak horen we niet op de radio dat er twee ongelukken op dezelfde weg zijn gebeurd? Vrij vaak en dat komt omdat iedereen in de basis lak heeft aan de matrixborden. Alleen áls er dan ook daadwerkelijk weer een Peugeot affikt, staat iedereen spontaan op de rem. Met als gevolg dat mensen niet op de borden reageren en er vol achterop knallen. Dan moet de politie erbij komen, wat aan de ene kant betekent dat het heerlijk onopvallend gummen is in de rest van de regio, maar aan de andere kant dat de snelweg afgesloten wordt voor forensisch onderzoek. Dat duurt uren waardoor huisvaders pas thuis komen als de aardappels vergaan zijn. Zij zien de kinderen minder waardoor deze lijm gaan snuiven en in een inrichting belanden, waar wij als belastingbetaler weer voor mogen opdraaien.

Technisch gezien kosten de door de overheidsgeld betaalde bediendes van de matrixborden ons dus miljoenen per jaar.

Het probleem zit echter zo diep dat er geen oplossing voor te vinden is. Waar computers zijn, worden deze geprogrammeerd door mensen. Waar mensen zijn worden fouten gemaakt. Of er nu een puberig stagairtje lukraak op een setje knoppen ramt of er een magistraal meetsysteem gebruikt wordt; het zal niet werken. En ze simpelweg weghalen is ook geen optie; daarvoor zijn ze te belangrijk.

Het lijkt me dan ook een goed idee om ieder falend openbaar medewerker verplicht op auditie te sturen bij X Factor. Als ze kunnen zingen hebben ze gelijk een carriére die wel past bij hun talenten, maar als ze dat niet kunnen is daar Gordon die ons met zijn grondige afzeikmethodes een passende revanche mag geven.