Halloween

Het is de dag van het jaar dat alle pedofielen van de wereld lekker thuis achter de open haard wachten op de dingen die komen gaan. Het is namelijk Halloween en dat betekent dat de buurtkinderen in schattige pakjes door de ouders zelf voor de deur worden afgeleverd om naar een traktatie te vragen. Het is een heel oud concept overgevlogen vanuit Amerika en wint in Nederland steeds meer aan populariteit. Televisiezenders springen erop in door horrorfilms uit te zenden en Campinglife word ook weer uitgezonden. Angstaanjagender dan dat krijg je ze niet.

Sinds dit jaar hoef je echter geen gestoorde pedofiel meer te zijn om van Halloween te genieten, er is ook een hondenshow georganiseerd, waarin baasjes hun honden op een zo eng of ludiek mogelijke manier verkleden. Chihuahua's die verkleed worden als rendieren of bulldogs die erbij lopen als potloodventers. Het ziet er grappig uit.

Kijk hier maar (klik).

Enkele inwoners van Hellevoetsluis kregen vorige week echter hun portie Halloween al opgeschoteld. Na wat geschreeuw en opspattend water stonden er namelijk opeens vijf politiewagens, twee ambulances en enkele brandweerwagens aan de kant van een klein slootje aan de Atalanta. Ik was daar toevallig ook en heb dus mee mogen maken hoe een man weigerde uit een ijskoud slootje te komen. Hij scheen opeens voor de deur van een, voor hem, bekende te staan. Daardoor sloegen deze alarm en verschrokken sprong hij het aanliggende slootje in, om daar onder grote druk en aandacht van de hulpdiensten er simpelweg niet over peinsde om eruit te komen.

Rond een uur of half tien had de man zo'n vijftig toeschouwers getrokken, de buurtbewoners die vanuit het raam keken niet meegerekend. Duikers, agenten en ambulancepersoneel riepen naar hem, er werden boeien gegooid waar hij simpelweg omheen zwom en af en toe klom hij in een boom om zichzelf op te warmen. Het was een vrij lullige aangelegenheid. De vraag rees echter waarom de hulpdiensten niet het water in sprongen om de, overduidelijk verwarde, man eruit te tillen. Welnu, hij scheen een steekwapen bij zich te hebben en door de mentale staat van de man waren de hulpdiensten bang dat hij extra snel getriggerd zou worden om het wapen te gebruiken. Dit rijst een interessante vraag. Moeten de hulpdiensten mensen te hulp schieten als zij zelf gevaar lopen? Het logische antwoord is "nee". Echter, brandweerlieden sprinten wel een brandend huis in om verdwaalde muskusratten op te halen en agenten sprinten door vuurgevechten om gegijzelde buschauffeurs naar huis te brengen.

Moeten we dan verschil maken tussen een directe en indirecte dreiging? Brandweerpersoneel is verpakt in brandwerende kleding en een kogelvrij vest is ook zo aangetrokken. Tegen een mes is het wat lastiger kleden, maar waar ben je dan hulpdienst voor? Aan de andere kant heeft "Jerry de grote neger", zoals volgens een buurtbewoner zijn naam luidt, genoeg kansen gehad om uit het water te komen. Maar hij was wel in hevig verwarde toestand... Waardoor hij ook een grote dreiging was...

Het is een moeilijk punt.

Voor de amusementsfactor maakte het niet veel uit overigens. De toeschouwers genoten smakelijk van de acties van Jerry. Het boeren, wegzwemmen, klauteren en onderduiken werkte duidelijk op de lachspieren van zowel de toeschouwers als de hulpdiensten. Toen hij eruit was, was echter pas echt goed te zien wat de verwarring en zijn slootavontuur eigenlijk teweeg gebracht had. Zijn pupillen waren volledig weggetrokken en de boomlange, gespierde man was geen cent meer waard. Zwaar onderkoeld werd hij een ambulance ingedragen waar je door het schudden van de achterzijde duidelijk kon zien dat er met man en macht werd gereanimeerd. Dat mocht niet meer baten.

Feitelijk gezien hebben er dus vijftig toeschouwers smakelijk gelachen om een man die aan het doodgaan was. Dat brengt mij terug op alle horrorfilms van vanavond. Lekker op de bank met een groot glas cola en popcorn kijken hoe, veelal knappe dames, op brute wijze afgeslacht worden. Toegegeven, ik had aan het einde van The Disappearance of Alice Creed ook liever gezien dat zij achtergebleven was in het pakhuis, maar dat is film. Film is gemaakt voor entertainment en moet dus met een korreltje zout genomen worden. Blijkbaar zijn die grenzen vervaagd in een simpele zin. "Andermans dood is om te lachen".

Happy Halloween.