Goede ingrediënten maken nog geen lekkere maaltijd

Het moge bekend zijn dat ik een gruwelijke hekel heb aan alles wat met Amsterdam te maken heeft. Dan bedoel ik ook alles; de mensen, de stad, de grachten. Ik vind het verschrikkelijk. Waarom weet ik niet, maar de hele stad ademt een sfeer die mij simpelweg niet aanstaat. Niet voor niets ben ik al drie jaar niet voorbij het bordje Schiphol gekomen.

Het grootste probleem met Amsterdam zijn in mijn optiek de Amsterdammers zelf. De asocialiteit en arrogantie die deze mensen uitstralen en beheersen is simpelweg verschrikkelijk. Iemand die je niet in laat voegen op de snelweg is gegarandeerd een Amsterdammer. Het meest belangrijke bewijs van de verrotting van Amsterdam is wat mij betreft te vinden in het journaal. Waar worden alle topcriminelen geliquideerd...?

Een tweede broeikas van irritatie is als er iets niet goed geregeld is. Hier hebben we allemaal geregeld last van. Bij een bezoek bij het gemeentekantoor bijvoorbeeld. Daar wil je per definitie al niet zijn, maar als je dan ook nog eens een uur moet wachten zodat een bejaarde je bij het verlengen van je paspoort, je kan vertellen dat je volgens de wet niet meer bestaat. Bij het gemeentekantoor werken alleen maar mensen die de hele dag geen zier te doen hebben en tijdens hun wekelijkse verzetje besluiten iedereen af te zeiken.

Daar ben ik voor; doe gewoon je werk.

Over de organisatie van de Love Parade zullen we het in dit verband maar niet hebben, ook al blijft de vraag rijzen wie er in godesnaam heeft bedacht dat er zoveel mensen over zo'n klein pad kunnen? Het hele Nederlande wegennetwerk lijkt ontworpen door de organisatoren van het dancefeest, maar wat werkelijk álles sloeg, was afgelopen donderdag.

Eens in de vijf jaar worden er een setje voertuigen afgestoft en volgepurd van IJmuiden naar Amsterdam. Dit trekt een aantal bezoekers. Dan heb je ook nog het drijvende bejaardenvervoer wat een setje 65-plussers kwam lozen. Na anderhalve week uit het bejaardentehuis willen 2500 mensen weer naar huis en dat gaf de gemeente Amsterdam een probleem. Hoe ga je namelijk alle bezoekers van de Float-in en de bejaarde pick-up soepeltjes naar eenzelfde plek vervoeren?

Dat is totaal niet gelukt. In plaats van één uur reistijd werd het 2,5 uur voordat de containerterminal in Amsterdam bereikt werd. Het was verschrikkelijk. Tientallen taxi's, vrachtwagens met opgefokte Amsterdamse asocialen, 45km-karretjes en een eenbaans industrieterrein zijn niet de meest ideale ingrediënten voor een smakelijk broodje bacon. En dat terwijl de ingrediënten voor een goede toestroom absoluut aanwezig zijn. Vijfbaans snelwegen, een enorm terrein waar de taxi's kunnen parkeren, veel medewerkers en bovenal veel lantaarnpalen waar borden op bevestigd kunnen worden. Al deze ingrediënten had de organisatie tot hun beschikking, maar ze wisten er een puinhoop van te maken.

Dat brengt mij op het eigenlijke onderwerp van deze week; mijn vervoer van de afgelopen periode. Dit was een nieuwe Lancia Delta diesel automaat. Een beeldschone auto om te zien, zit voor een Italiaanse auto perfect in elkaar en is mooi gedetailleerd. De diesel is krachtig zat en hij is ruim en comfortabel genoeg om alle misbruikte kinderen uit een Belgische kelder te redden. Er is echter één punt aan de Delta wat ervoor zorgt dat ik me tijdens het rijden continu heb geïrriteerd; de automaat. Dit is er een van het semi-automatische type met verstandelijke beperking.

Nu heb ik eens gereden in een SEAT Altea met DSG-versnellingsbak en dat was een heerlijkheid. Soepel, snel en hij zat altijd in de versnelling die je wilde. De Delta is precies het tegenovergestelde. In de file schakelt hij op bij 1100 toeren en dat is gewoon te vroeg. Iedere keer als hij schakelt naar twee houdt hij bovendien enorm in en op het moment dat je in twee zit, kan je weer remmen omdat je nu eenmaal in de file staat. Die houden geen constante snelheid aan. Het erge is nog dat de auto ook daadwerkelijk wéét dat je in de file staat. Normaal schakelt hij namelijk pas bij 2800 toeren. En áls het ding al schakelt, doet hij er minimaal 5 seconden over.

Iedere keer als ik in de auto stap heb ik het idee dat hij zoveel fijner zou zijn geweest met een handbak. Zou je daarmee kunnen leven? Iedere keer als je uit het raam kijkt zie je een beeldschone compositie van metaal en kunststof, maar je weet vanbinnen dat hij niet zo goed is als hij had kúnnen zijn. Alleen omdat je een automaat hebt besteld.

Goede ingrediënten maken nog geen lekkere maaltijd.