Egoïsme

In de week dat Beatrix er achter kwam dat zelfs de mede door haar gesmede coalitie niet blij is met haar aanwezigheid, gaan wij het eens hebben over Engeland. Waar kennen we de Britten van? Stand-Up comedy? Bier? Vechtpartijen? Loopse tieners? Voornamelijk alles van het bovenstaande, in deze volgorde. De waardeloosheid van Engeland werd wat heerlijk geïllustreerd in "James May's Man Lab" waarin de alom bekende James May de Engelse man probeert te redden van hopeloosheid. Dat deed hij door een modeltreinbaan door te studio te bouwen, zodat hij niet meer naar de keuken hoefde te lopen voor een banaan en met een sirene voor een oprakende rol toiletpapier.

Als dat de huidige problemen van Engeland zijn mogen ze blij zijn. Hier in Nederland hebben we echte problemen. Kamerleden die collega's neersteken, omvallende hijskranen, een superbacterie en Prem Radhakishun. Vooral die laatste is een verhaal apart. Door een recensent van de Volkskrant neer te sabelen als een pedofiel heeft Prem zichzelf verzekerd van de publiekelijke schaamte en een werkgever minder. Prem staat al langer bekend als een van de meest irritante persoonlijkheden, maar nu ging hij dus een stap te ver; aldus heel Nederland. Zijn eigen blaaskakerigheid zat hem in de weg.

Deze week was het Kennisfestival, waar 1500 mensen zichzelf op veel te kleine stoeltjes moesten verbijten terwijl vier zogenaamde "Dragons" hun eigen ego flink opvijzelden. Je kent het programma vast wel; vier investeerders leggen hun stapels met geld op tafel en laten wanhopige armoedzaaiers smeken om een relatief kleine investering om een bedrijf op te starten. Het is een moeilijke tijd voor startende ondernemers, maar een zo mogelijk nog moeilijkere tijd voor de grote bedrijven. Phillips gaat lekker, Sony prima, maar kijk eens naar de grote bedrijven die afhankelijk zijn. Specifiek voorbeeld; de game-industrie. Activision sluit bijvoorbeeld vestigingen omdat, nu ze meer spellen verkopen dan ooit, de ontwikkelingskosten te hoog zijn geworden. De eisen die jij en ik stellen aan een spel zijn hoog en dat kost ze de kop.

Dat kleine ontwikkelaars kunnen blijven bestaan is echter een wonder. Square Phoenix bijvoorbeeld. Of Polyphony digital; misschien wel de kleinste, maar meest gerespecteerde van allemaal. Echter, er is iets wat me van het hart moet. Als rechtgeaard auto-liefhebber kijk ik al een tijdje uit naar PD's paradepaardje; Gran Turismo 5, voor de Playstation 3. Dit spel is inmiddels zes jaar in ontwikkeling en het begint er nu dan eindelijk op te lijken dat het spel geleverd gaat worden. Dan mag je verwachten dat Kazunori Yamauchi, geestelijk vader van de serie, een beetje blij is met het resultaat. Niets ie minder waar. Nu al begint de beste man over de opvolger; GT6 te brabbelen omdat hij "niet blij is met GT5".

Dat heeft een aantal oorzaken. Allereerst de pers. Via de media is namelijk c.a. een jaar geleden uitgelekt dat GT6 karts zou bevatten. Yamauchi was not amused en besloot ze in GT5 te stoppen. Weer een halfjaar ontwikkelingstijd erbij. Toen kwam Red Bull met het lumineuze idee om speciaal voor het spel een auto te ontwikkelen. Het moest de snelste raceauto ooit zijn zonder limitaties. Prima, doen we. De fans wachten toch wel.

Wat echter het allerergste is aan deze hele kwestie is de opstelling en het egoïsme van Yamauchi. Hij bood namelijk zijn excuses aan de fans aan omdat Gran Turismo 5; het grote, langverwachte Gran Turismo 5, niet de hele tijd op 60 Hz kan draaien. Big - fucking - deal! Het menselijk oog ziet niet meer dan 50 Hz dus niemand ziet het verschil. En bovendien kunnen de meeste televisies niet eens omgaan met 60 Hz.

Dan hebben we ook nog het probleem van de content. De belofte van meer dan 1000 verschillende auto's is uiteraard geweldig. Wat blijkt echter? Het zijn voornamelijk opgeleukte modelletjes van de vorige Gran Turismo; inmiddels zes jaar terug. En aangezien graphics en technologie zichzelf sneller ontwikkelen dan de kopkaas van Peter Beense, doet dat het ergste vermoeden.

Het is niet erg als een koffiezetapparaat niet perfect is, het is niet erg als een film niet perfect is, het is niet erg als een spel niet perfect is. Zolang het maar doet waarvoor het bedoeld is; entertainment.